Oprócz Narodowego Święta Niepodległości, 11 listopada jest w Łowiczu dniem patronki miasta i Diecezji Łowickiej. Poczet sztandarowy łowickiego oddziału PTTK wziął udział w uroczystej procesji z relikwiami Św. Wiktorii.
Historia św. Wiktorii znana jest przede wszystkim dzięki tradycji ustnej. Św. Wiktoria poniosła śmierć męczeńską za czasów cesarza Decjusza, w połowie III wieku lub za cesarza Dioklecjana na początku IV wieku. Legendarne przekazy głoszą, że była ona dziewczyną wywodzącą się ze szlachetnego rzymskiego rodu (z Sabiny pod Rzymem). Jej rodzice wiele trudu włożyli w wychowanie Wiktorii na pobożną i wykształconą kobietę. Gdy osiągnęła dojrzałość, postanowili wydać Wiktorię za mąż. Spośród wielu młodych mężczyzn, którzy zabiegali o jej rękę, rodzice wybrali Eugeniusza, bogatego młodzieńca ze znamienitego rodu. Nie był on jednak chrześcijaninem, co napotkało opór Wiktorii. Mimo wątpliwości Wiktoria zgodziłaby się pewnie na małżeństwo z Eugeniuszem, wierząc, że zdoła nawrócić swego męża na wiarę chrześcijańską. Stało się jednak inaczej. W podobnej sytuacji znalazła się bowiem przyjaciółka Wiktorii, Anatolia, która przekonała ją do odrzucenia zaręczyn. Obie kobiety, głęboko wierząc w Chrystusa, zapragnęły pozostać dziewicami do końca życia. Po dłuższej rozmowie dziewczęta uznały wyższość stanu dziewiczego nad małżeńskim i odpowiedziały odmownie swoim adoratorom. To stało się początkiem wydarzeń tragicznych. Urażeni rzymscy młodzieńcy porwali kobiety, które uznali już za swoje narzeczone i uwięzili w domach, by prośbą lub groźbą zmusić jej do małżeństwa. Po długim czasie, który upłynął na bezowocnych namowach, Eugeniusz oskarżył Wiktorię przed cesarzem jako chrześcijankę. Taki zarzut w tamtych czasach równał się natychmiastowemu wyrokowi śmierci. Mimo tego Wiktoria postanowiła być wierna Chrystusowi do końca i nie ustąpiła – ani w kwestii zamążpójścia, ani w kwestii wiary chrześcijańskiej. Św. Wiktoria poniosła śmierć męczeńską w połowie III wieku lub ok. 305 roku. Nie jest dziś pewne w jaki sposób pozbawiono ją życia – mówi się, że została ścięta, rozszarpana przez byka lub przebita mieczem. Jej wspomnienie przypada w kościele katolickim na 23 grudnia. W ikonografii św. Wiktoria jest przedstawiana jako rzymska dziewica z palmą, sztandarem, mieczem albo ze smokami. Jej relikwie znajdują się w Subiacco i w Łowiczu w kolegiacie Matki Bożej Wniebowziętej. Otrzymał je od papieża Urbana VIII arcybiskup gnieźnieński Henryk Firlej w 1625 roku. (ze strony kosciol.wiara.pl)